بخش خصوصی در مذاکرات مرتبط با پیمان شانگهای مشارکت داده شود - فروشگاه کوچک

به نظر می رسد عضویت ایران در هر کدام از این پیمان ها به ویژه در شرایط کنونی که شاهد اثرات تحریم بر کشور هستیم، اهمیت و اثرگذاری متفاوتی داشته باشد چراکه کارکرد این پیمان ها در وهله اول کاهش ریسک های سیاسی در تجارت فرامزی و در گام بعدی تسهیل و تقویت فرایند تقسیم کار تخصصی بین فعالان اقتصادی در کشورهای عضو پیمان بر اساس مزیت های نسبی در راستای رسیدن به بهره وری و ارزش افزوده بیشتر است.

در این راستا رئیس کمیسیون انرژی اتاق ایران معتقد است: سازمان همکاری شانگهای علی رغم اینکه پیمانی امنیتی است؛ اما می توان از آن بهره اقتصادی هم برد، مضاف بر اینکه ایران همیشه در سطح دنیا راهبردهای امنیتی در پیش گرفته و این پیمان می تواند برای ایران بسیار اثرگذار باشد.

آرش نجفی در گفت وگو با پایگاه خبری اتاق ایرا می گوید: استفاده بهینه از عضویت در پیمانی که اعضای آن عمده مشتری های انواع انرژی های صادراتی ایران هستند، نکته مثبتی است و باید از آن بهترین بهره را برد. از سویی اگر بخواهیم انرژی خود را به سایر کشورهای دنیا هم صادر کنیم باید از طریق چینی ها و هندی ها این فرایند را انجام دهیم. بنابراین پیمان شانگهای می تواند برای پیشبرد اهداف اقتصادی ایران اثرگذار باشد.

نجفی مذاکره خوب را پیش شرط استفاده از منافع حاصل از این پیمان دانست و ادامه داد: متاسفانه امروز سطح مذاکرات خود را پایین آوردیم و اجازه حضور بخش خصوصی در این وادی را نداده ایم. اگر از مشارکت بخش خصوصی در مذاکرات خود استفاده کنیم، به نتیجه بهتری می رسیم چون بخش خصوصی نسبت به دولت، مذاکره کننده بهتری است.

عضو هیات نمایندگان اتاق ایران با بیان این مطلب که باید این فرصت را مغتنم بشماریم و هم زمان که در سازمان همکاری شانگهای بحث های سیاسی و امنیتی را می بینیم، مباحث اقتصادی را هم دنبال کرده و برای خود ظرفیت سازی کنیم، تاکید کرد: همیشه دیپلماسی در ایران با نگاه سیاسی حرکت کرده و متاسفانه از اقتصاد فاصله گرفته است، درحالی که همیشه توصیه بخش خصوصی به دولت این بوده که در دیپلماسی خود این دو مقوله را توامان با هم در نظر بگیرد.

به باور او برای موفقیت در این حوزه باید همین امروز که فرایند عضویت ایران تکمیل و نهایی شده، برنامه ریزی کنیم و اگرنه به مرور دچار رخوت شده و دیگر کارآیی لازم را ندارد. باید از همین ابتدا مقصد و مدل رسیدن به آن را طراحی کنیم و امتیازهای لازم را بگیریم.

رئیس کمیسیون انرژی اتاق ایران پیشنهاد داد: همین فرایند را برای عضویت در سازمان تجارت دنیای (WTO) هم به کار بگیریم و همان طور که خیلی صریح و قاطعانه در مذاکرات با هند و چین توانستیم بعد از 15 سال عضو پیمان همکاری شانگهای بشویم، زمینه عضویت در WTO را هم مهیا کنیم. بدون شک عضویت در این سازمان می تواند هم زمان با حضور در پیمان های منطقه ای اثرات و منافع بیشتری برای اقتصاد کشور به بار بیاورد.