ماجراجویی در جزیره پولائو اوبین (Pulau Ubin) سنگاپور - فروشگاه کوچک

همراه ما باشید تا با تور سنگاپور از توسعه‌یافته ترین کشور آسیا دیدن کنید.

رسیدن به این جزیره کار آسانی است و با سوار شدن به قایق های موسوم به (bumboat) از روستای چانگی می توان طی ده دقیقه به جزیره رسید. هزینه بلیط این قایق ها 2 و نیم دلار بوده و هیچ برنامه زمان بندی برای حرکت آن ها وجود نداشته و هر وقت قایق ها پر شوند، حرکت خواهند کرد. البته ظرفیت هر قایق تنها دوازده نفر بوده و به همین دلیل معمولا زمان زیادی برای پر شدن آن مورد احتیاج نیست. من ساعت پایانی حرکت آخرین قایق را نمی دانم ولی قاعدتا اگر شما آخرین قایق که از جزیره به سمت چانگی حرکت می نماید را از دست بدهید، مجبور خواهید بود تا شب را در جزیره سپری کنید.

جزیره پولائو اوبین را می توان یکی از آخرین بخش های کشور سنگاپور دانست که هنوز روح روستایی خود را حفظ نموده و مشابه شرایط پیش از توسعه و رشد سنگاپور است. در این جزیره تعداد زیادی معدن سنگ گرانیت متروکه واقع شده است. در سال های دهه 60 میلادی، هزاران نفر با هدف کارکردن در این معادن، در جزیره زندگی می کردند اما امروزه تنها گروه اندکی در این محل ساکن هستند. معنی لغوی جزیره پولائو اوبین در زبان مالایی؛ جزیره گرانیت است. از سنگ های استخراج شده معادن این جزیره در دهه های گذشته برای عملیات ساخت و ساز در سنگاپور استفاده می شده و یکی از مشهورترین سازه های ساخته شده با این سنگ ها،(Johor Causeway) است.

یکی از نکات جالب توجه برای من و بسیاری دیگر از گردشگران، وجود راه های بسیار مناسب و جاده های خوب در جزیره و تعداد زیادی تابلوی راهنما بود که شما را به سمت بخش های مختلف راهنمایی می نماید. در واقع من اصلا انتظار دیدن این راه های مناسب و هموار را در جزیره نداشتم و با وجود این راه ها، گشت و گذار به صورت پیاده یا با دوچرخه در این جزیره، بسیار ساده و راحت خواهد بود.

ما روز یکشنبه برای بازدید از جزیره رفتیم و انتظار داشتیم که این جزیره شلوغ باشد اما اگرچه تعداد زیادی گردشگر در جزیره حاضر بود ولی در هیچ محلی با ازدحام و تراکم جمعیت روبرو نشدیم. در این جزیره شما می توانید بدون وجود مزاحمت سایر افراد و یا دردسرهای ناشی از شلوغی و حضور بیش از حد مردم، از جزیره و زیبایی های آن لذت ببرید. اگر چه ما صبح زود به جزیره آمدیم ، اما ساعاتی طولانی در آن پرسه زده و در طول روز هم بر تراکم جمعیت اضافه نشد. ما مسیری طولانی را به مسافت بیش از چند کیلومتر در جزیره پیاده روی کردیم و خوشبختانه در مسافت های کوتاه، دکه های فروش آب معدنی وجود داشت.

پس از پیاده روی در جزیره و بازگشت به روستای داخل آن واقعا خسته شده بودیم و احتیاج به استراحت و خوردن غذا داشتیم. این جزیره دارای رستورانی است که به نظر می رسید غذاهای خوشمزه ای داشته باشد و متاسفانه ما دقیقا در ساعات ظهر و اوج شلوغی رسیدیم که همه میزها پر بود و جایی برای ما وجود نداشت. کمی آن سوتر دکه آبمیوه فروشی قرار داشت که ما به آن مراجعه نموده و با خوردن آب میوه، دست کم تشنگی مان را رفع کردیم.

متاسفانه فرصت خوردن ناهار در جزیره برای ما فراهم نشده و پایان ما با سوار شدن به قایق به چانگی برگشته و ناهار را آنجا خوردیم. ما روز خوبی را در جزیره پولائو اوبین گذراندیم و پایان وقتی یک میز برای صرف ناهار پیدا کردیم با خودم فکر می کردم امروز کلی فعالیت بدنی انجام داده و به میزان کافی تحرک و ورزش داشتیم.