دیدنی های تابستان - فروشگاه کوچک

تماشای های تابستان

نویسنده: آذر صداقتی خیاط

تابستان تمام نشده از طبیعت لذت ببرید. سرزمین زیبای ما پر از نقاط تماشایی است و فصل، فصل گشت و گذار است. ببینید این روزها چه سفرهایی شما را به خود می خواند

روستای لالون

اگر این روزها قصد سفر به طبیعت را دارید، می توانید روستای لالون را انتخاب کنید که طبیعتی کوهستانی دارد و پر از چشمه های زیباست. کوچه باغ های باصفا، تنگه لالون و بعلاوه آبشار خل نو از دیگر جاذبه طبیعی این روستا است. برای سفر خانوادگی، برنامه ای یک روزه برای شما مناسب است و اگر کمپ را ترجیح می دهید، نقطه ای زیبا بر فراز آبشار برای چادر زدن وجود دارد که حدود 6 چادر هم می گردد آنجا برپا کرد. در طول جهت رستوران های متعددی وجود دارد که می توانید غذا را آن جا میل کنید یا این که غذایتان را همراه ببرید تا در همان طبیعت زیبای لالون سفره بیاندازید...

از تهران به سمت لالون

برای رسیدن به لالون، از دو راهی لشکرک به سمت جاده قشم می رویم، به دو راهی قشم که رسیدیم ، به سمت راست و به طرف زاگون و گرمابدر ادامه جهت می دهیم. در زاگون و سمت چپ جاده، راه باریکی وجود دارد که به لالون می رسد. طی این جهت حدود یک ساعت زمان می برد.

تنگه لالون-چشمه تلخ آب

برای رسیدن به چشمه تلخ آب که منطقه ای زیبا و با طراوت است، بعد از طی یک ربع ساعت به دره صخره ای و با شکوه لالون می رسیم. این دره دقیقاً در شمال روستای لالون واقع شده. جهتی که از کنار میدان اصلی روستا به سمت بالا (شمال) می رود، ابتدا از کنار منازل ویلایی روستا عبور نموده و سپس به دره منتهی می گردد. دراین دره موبایل آنتن نمی دهد، پس بهتراست آن را خاموش کنیم؛ چون در چنین جاهایی جست و جوی مداوم آنتن، باعث می گردد که شارژ زودتر تمام گردد و وقتی به آن احتیاج داریم دیگر باطری خالی شده باشد.

با عبور از دره که جهتی پا خورده و معین دارد (به اصطلاح: مالرو)، به بخشی از راه می رسیم که باید از دامنه شرقی منتهی به شمال یک تپه عبور کنیم. در این بخش از جهت (که همچنان دره ای است) نمای زیبایی از کوه ها و قلل شمال منطقه به چشم می خورد. این جهت بر خلاف قسمت های گذشته، کاملاً پهن و فراخ است و عبور از آن مشکل نیست. پس از حدود 30 تا 40 دقیقه به جایی می رسیم که از سمت چپ (شرق)، جوی آبی به پایین و به سمت کف دره سرازیر شده است. در بالا دست این جوی نیز فضایی نسبتاً مسطح دیده می گردد. اینجا، همان جایی است که کوهنوردان کمی استراحت نموده و با نوشیدن آب چشمه تلخ آب جهت خود را ادامه می دهند.

آبی سرخ و تلخ

اگر فقط به منظور بازدید از تلخ آب آمده باشید، کوهپیمایی شما به سرانجام رسیده است. با کمی رفتن از کنار جوی مذکور، به سنگی می رسید که کاملاً سرخ است و آبی که از زیر آن به بیرون می جوشد، سنگ های کف جوی و اطراف آن را به رنگ مسی و سرخ در آورده است. آب این چشمه کاملاً تلخ و با ته مزه ای است که به تندی می زند. این مزه ویژه، ناشی از آهن، سدیم و سایر املاحی است که می تواند از نظر درمانی برای افراد مفید باشد. حالا می توانیم بنشینیم و با نوشیدن جرعه ای از آب چشمه تلخ آب مزه تلخ و گازدار آن را بچشیم! نکته جالب در منطقه تلخ آب این است که با فاصله گرفت از این چشمه، حتی به مقدار سه تا چهار متر ، هر آب دیگری در منطقه، اعم از آب چشمه و رودخانه، شیرین بوده و مزه و طعمی طبیعی دارد. در واقع تلخ آب دراین میان استثناست.

4 ساعت تا آبشار خل نو

برای رسیدن به آبشار خل نو که بالاتر از چشمه تلخ آب است، باید چیزی حدود 4 ساعت پیاده روی کنید؛ پس بهتر است به زمان رفت و برگشت و بعلاوه توانایی همراهان توجه کنید و بعد تصمیم بگیرید. رودخانه لالون در این فصل پر آب است و عبور از آن دربعضی نقاط احتیاج به تجهیزات دارد. اگر در روزهای تعطیل به لالون رفتید، در برگشت با ترافیک نسبتاً سنگینی روبرو می شوید؛ پس زمان را در نظر داشته باشید.

فصل تماشای گنبد سلطانیه

گنبد سلطانیه بزرگ ترین گنبد آجری دنیا و مقبره اولجایتو است که نام خود را به سلطان محمد خدابنده تغییر داد واز آثار مهم دوره ایلخانیان به شمار میرود. این بنا در زمان حکومت سلطان محمد خدابنده (اولجایتو) در طول 9 سال (از سال 704 ال 712 هجری قمری) ساخته شده است. این گنبد در زمان ساخت، بزرگ ترین گنبد دنیا بوده و گفته می گردد در معماری کلیسای جامعه مریم مقدس در فلورانس ایتالیا (سانتاماریادل فیوره) که یک قرن پس از گنبد سلطانیه ساخته شده و اکنون بزرگ ترین گنبد دنیا است، از این بنا الهام گرفته شده. گنبد سلطانیه پس از کلیسای جامعه فلورانس و مسجد ایاصوفیه ترکیه، سومین گنبد دنیا است و دارای 5/48 متر بلندی است. بدنه اصلی گنبد و تمام ساختمان با آجر محکم ساخته شده که سپس روی گنبد با روکش کاشی های فیروزه ای و لاجوردی و به شیوه معرق تزیین شده است.

سفر به مقصد گنبد سلطانیه

از قزوین تا زنجان حدود 330 کیلومتر راه است و برای رفتن به آنجا اول باید به وسیله اتوبان به سمت قزوین رفت. رستوران لاله صحرا، بعد از کارخانه سیمان آبیک و نزدیک پمپ بنزین مکانی نسبتاً مناسب برای صرف صبحانه است. بعد از آن به قزوین از آنجا به سمت زنجان می رویم و حدود 30 کیلو متر مانده به شهر زنجان از اتوبان خارج شده، به سمت گنبد سلطانیه می رویم. اگر قصد اقامت در زنجان را دارید، هتل های امیر کبیر (2ستاره)، آسیا (3 ستاره) و هتل بزرگ زنجان (4ستاره) مکان های مناسبی برای اقامت هستند. البته میهمان خانه هم در این شهر زیاد است. برای صرف غذا هم رستوران های گلریز، صدف، هزار و یک شب، سالار ، کاروانسرا سنگی و... وجود دارد. بعلاوه چایخانه و سفره خانه سنتی حاجی داداش که بازسازی یک حمام قدیمی است، محل مناسبی برای گذراندن یک بعدازظهرخواهد بود.

مکان های تماشای زنجان

اگر قصد ملاقات از مکان های باستانی زنجان را هم دارید، می توانید از رختشویخانه (موزه)، کاروانسراسنگی، مسجد جامع، حصار قدیمی و عمارت ذوالفقاری (محل نگهداری مردنمکی)و... تماشا کنید بازار زنجان را هم نباید فراموش کنید؛ صنایع دستی آن شامل چاغو سازی، چارق دوزی، ملیله دوزی و فرش بافی است.

جشن محصول یا جشن حکومت زنان

از جمله مراسمی که از روزگاران دور در روستای افوس برگزار می گردد، جشن حکومت زنان است که با توجه به شرایط خاص امکان سفر به آنجا به سادگی ممکن نیست. اما متفاوت بودن شرایط این جشن، ما را بر آن داشت تا در این شماره به آن بپردازیم.

مراسم حکومت زنان در سه روستای اسک، افوسو توچه غاز در ایران گزارش شده است.

روستای افوس در 38 کیلومتری غرب شهر داران، مرکز فرمانداری فریدن، بین روتسای شش جوان، بوئین، داش گسن و خویگان در استان اصفهان واقع است.

معین حاکم

از جمله مراسم و اعیادی که مردم افوس برپا می نمایند، جشن محصول یا جشن حکومت زنان است. این جشن مصادف با برداشت محصول است و معمولاً حدود 80 روز بعد از فروردین برگزار می گردد و روزمخصوصی ندارد.

رسم چنان است که در یکی از روزهای اواخر بهار، انجمنی از ریش سفیدان و بزرگترها و تنی چند از زنان گیس سفید و مسن که سرد و گرم روزگار را چشیده اند، تشکیل می گردد که یکی از وظایف اصلی این انجمن، معین روز قطعی برگزاری جشن است. این انجمن کمیته ای را که باید مقدمات جشن را فراهم کند نیز انتخاب می نمایند.

بیرون کردن مردان

در روزجشن هیچ مردی نباید در ده باشد! بنابراین عصر روز قبل از جشن، عده ای از مردان وسایل خواب و خوراک خود را برداشته و وراهی سرچشمه می شوند. بقیه مردان و پسران باید صبح روز جشن از ده خارج شوند و هیچ مردی را حق آن نیست که روز جشن در ده بماند. در این روز اداره ده به دست زنان می افتد و زنان حاکم مطلق اند...

روز جشن

صبح روز جشن، زنان برترین لباس خود را می پوشند و دسته نوازندگان زن در گوشه ای از بارگاه می نوازند. میهمانان و درباریان به دستور حاکم با چای و شربت پذیرایی می شوند. همه زنان ده به هر ترتیب که بتوانند خود را به میدان می رسانند واگر در میدان جایی نیافتند به بام خانه های مشرف بر میدان می فرایند و کف می زنند و شادی می نمایند و با صدای بلند شادباش می گویند. وقتی نوازندگان با اجازه حاکم آهنگ طرب سر می دهند، همه دست می زنند و به فرمان حاکم، پایکوبی دسته جمعی آغاز می گردد. ابتدا بانو مسن چوبی می پایکوبیند، سپس زنان جوان تر و در آخر نوبت دختران است.

این مراسم تا کمی بعداز ظهر ادامه دارد و سپس حاکم به زنان دستورمی دهد که میهمانان وزنان ده برای صرف ناهار به منازل خود بفرایند و بعد از آن که بارگاه خالی شد، دستور مرخصی وزرا و درباریان نیز صادر می گردد. خود حاکم با ندیمه های مخصوص و قراولان حاضر به منزل مراجعت می نماید و بدین ترتیب، حکومت حاکم یک روزه به سرانجام می رسد.

آقایان چه می نمایند؟

مردان نیز در ارتفاعات سرچشمه مراسم خاصی را برگزار می نمایند. نماز و دعا ساعت 4 بعد از ظهر سرانجام می پذیرد و سپس مردان با یکدیگر دست می دهند.

مراسم سرچشمه از این ساعت به بعد تمام شده و هر کس می خواهد، می تواند با وبنه خود راجمع نموده و راهی ده گردد. زنان تا دروازه به استقبال مردان می آیند و همراه آنان کوچه های ده را طی می نمایند و در پیاده کردن اثانیه و بار به آن ها یاری می نمایند. حوالی غروب همه مردان و پسران به خانواده خود ملحق می شوند. زنان از انجام مراسم خود و مردان از رویدادهای سرچشمه برای زنان نقل می نمایند، هر طرف با دقت به سخنان طرف دیگر گوش می دهد.

به امید روزی که بتوانیم به تماشا این مراسم بروید.

منبع: نشریه ایده آل شماره 42 /س

منبع: راسخون