عوارض بی تفاوتی کمتر از کووید 19 نیست! - فروشگاه کوچک

پس از ورود کروناویروس به کشور ما، دوربین های وزارت زحمتکش و انصافا فداکار بهداشت و درمان حساس تر از قبل شده و سیمای بسیار زیبایی از وظیفه شناسی و انسانیت به نمایش گذاشتند که قطعا در تاریخ درمانی کشور ماندگار و قابل افتخار خواهد بود چرا که علاوه بر از خودگذشتگی آحاد جامعه برای خدمت به مردم و جان باختن تعداد زیادی از آنان نخبگانی نیز از قشر درمانی کشور جان خود را از دست دادند.

و امروز به مرحله ای از بحران رسیده ایم که اگر به توصیه های ستاد ملی مبارزه با کرونا عمل نکنیم، فاجعه بزرگ تری را تجربه خواهیم کرد.

واقعیت این است که قرنطینه خانگی عقلانی ترین روش برای جلوگیری از انتشار این ویروس است تا متولیان مربوطه بتوانند آن را مهار نمایند. البته همه واقف هستیم که بیشتر مردم طلایی ترین زمان کسب و کارشان همین ایامی بوده که این ویروس به کشور ما وارد شده و این پدیده درآمد بخش عمده ای از مردم را به شدت تحت تاثیر قرار داده و مسائل عمده ای به وجود آورده ولی باید بپذیریم طبیعت چیز دیگری برای ما رقم زده است.

حال تکلیف چیست؟

می توانیم دائما به خود و اطرافیانمان فشار روحی و روانی و استرس وارد کنیم و زانوی غم بغل بگیریم که باعث ایجاد تنش در خانواده می شود؛ یا اینکه آن را بپذیریم و بخشی از زندگی بدانیم و ضمن رعایت اصول بهداشتی و عمل به قرنطینه خانگی از این مرحله عبور کنیم و مجددا در راستا زندگی قرار بگیریم.

چند توصیه برای اینکه بتوانیم راحت تر از این پیچ سخت عبور کنیم پیشنهاد می شود:

1- پذیرش: بپذیریم که درد و رنج و مسائل بخشی از زندگی ما را شکل می دهند و پذیرش این دردها یاری خوبی برای حل آن به ما می نمایند و به خودمان متذکر شویم که برخی اوقات ما در شرایطی قرار می دهد که راه گریزی از آن نیست و با صبوری و البته علم و آگاهی مجددا می توانیم به زندگی عادی برگردیم.

و به این نتیجه برسیم که هر چیزی بر سر راه ما قرار می گیرد برایمان پیغام دارد و کوشش کنیم آن پیغام را دریافت کنیم.

2- تمرین (فرصت با خانواده بودن): سالهاست به راحتی از کنار هم بودن لذت کافی نبرده ایم و به عادت تبدیل شده است پس با خانواده خود به صورت موثر و با کیفیت وقت بگذاریم و تمرین کنیم تا با فرزندان خود به قدر کافی باشیم و منتظر اتفاقات بعدی برای خود و خانواده خودمان باشیم. چون این اتفاقات خوب برای کسانی رخ می دهد که عمل می نمایند و همواره امیدوارند بنابراین به باور سرمایه گذاری با خانواده بودن برسیم و آنرا وظیفه خودمان بدانیم و بلکه اولویت اول زندگی خودمان قرار دهیم نه برای ماندگاری کووید -19 که برای همواره به آن عمل کنیم.

3- قدردان داشته هایمان باشیم؛ یک بار دیگر مجددا به داشته هایمان فکر کنیم. سلامت جسم در کنار همسر و فرزند خود بودن داشته های کمی نیست که در این مدت شاید به راحتی از کنار آن عبور میکردیم شاید عوارض بیماری به نام بی تفاوتی کمتر از خطر کووید -19 نباشد. اکنون فرصت ارزیابی مجدد خودمان به اجبار به وجود آمده است پس برای اوج گیری و رسیدن به کیفیت برتر در زندگی درنگ نکنیم.

4- مطالعه کتاب: انسانها همواره احتیاج دارند که بیش از دیروز بدانند و همواره در حال یادگیری باشند. مطالعه کتاب ما را به روز و آگاهی زیادی به ما می دهد و چه بسا افرادی با مطالعه یک کتاب راستا جدیدی را در زندگی برای خودشان رقم زند و به اصطلاح بیدار شدند امروز که ما محدود به خانه شدیم و قرنطینه خانگی را تجربه می کنیم فرصت بسیار عالی برای آموختن بیشتر و آغاز به عادت های جدیدی است که سالها از آن غافل بوده ایم.

کتاب می تواند ما را متحول کند اگر به باور آن برسیم و امروز همان روزی است که به اجبار در خانه ایم و فرصت مناسبی برای آغاز عادت جدید است پس خودمان را از این فرصت طلایی محروم نکنیم.

فرج الله شولی، رفتارشناس و مدرس دوره های خودآگاهی، توانمندسازی و کارآفرینی