خساست یا سخاوت ، راهکارهایی برای تربیت کودکی بخشنده - فروشگاه کوچک

به گزارش خبرنگاران، یکی از ارزش های انسانی سخاوتمند بودن است که باید از سنین کودکی به بچه ها باید آموزش داده گردد. اگر چه بچه ها فهم چندانی از موضوع بخشندگی ندارند اما با تمرین این مسئله می توان این ارزش را در بچه ها نهادینه کرد. دعوا بر سر مالکیت اسباب بازی یا خوراکی های مورد علاقه بچه ها ازجمله صداهایی است که در بسیاری از خانه های اولاددار شنیده می گردد. اما بعضی والدین این مالکیت را با عنوان خساست تعبیر نموده و از این موضوع با ناراحتی یاد می نمایند.

بچه ها خردسال همواره قبل از آنکه به فکر دیگران باشند، به خودشان فکر می نمایند و ارزش زیادی برای دارایی های هر چند کوچک خودشان قائلند و به راحتی حاضر نمی شوند که دارایی هایشان را با دیگران به اشتراک بگذارند. این رفتار آنها بعضی مواقع از سوی والدین و اطرافیان به خساست یاد می گردد. اگرچه بسیاری از بچه ها تا قبل از دوسالگی به راحتی اسباب بازی یا خوراکی هایشان را به اطرافیان می دهند اما این مسئله را نمی توان به بخشندگی توصیف کرد چرا که بچه ها زیر 2سال با دادن اسباب بازی یا خوراکی خود به دیگران بلافاصله به سراغ یک کار دیگر می روند و به اصطلاح موضوع اسباب بازی یا خوراکی را فراموش می نمایند. بعلاوه بچه ها در این سن به علت وابستگی به اطرافیان و احتمالا برای جلب نظر آنها هر کاری که بزرگ ترها بگویند - دادن اسباب بازی یا خوراکی به دیگران - را انجام می دهند.

اما بعد از 2 سالگی که بچه ها اجتماعی تر می شوند می توان رگه هایی از احساس مالکیت نسبت به اشیا، اسباب بازی ها و خوراکی ها را در بچه ها دید و به مرور این حس مالکیت بیشتر از قبل می گردد. به گونه ای که شاید کودک 3ساله فقط به دوستان و دیگران اجازه دهد که اسباب بازی هایش را تا زمانی که در دست دارد فقط لمس نمایند و از دادن آن به دیگران خودداری می نماید چرا که در این سن بزرگ ترین دارایی یک کودک اسباب بازی ها و خوراکی هایی است که در دسترس دارد هر چند از نظر ما یک ماشین بی ارزش کوچک و یا عروسک مقرون به صرفه قیمتی است که صدها هزار از آن در بازار موجود است و با خراب شدن یا بخشیدن آن به دیگران می توان یکی دیگر از آن را تهیه کرد درصورتی که همین ماشین یا عروسک جزو مواردی است که به کودک حس استقلال می دهد و با از دست دادن آن فردیت و استقلال کودک متزلزل می گردد.

• چگونه تحرک و هیجان بچه ها را نابود نکنیم؟ | راه هایی برای غلبه بر محدودیت های فیزیکی آپارتمان ها

تشویق کنید حتی برای چند ثانیه

بعضی اوقات ممکن است بچه ها بدون اینکه از آنها خواسته باشید یا درصورت درخواست همبازی هایش اجازه دهد آنها با اسباب بازی هایش بازی نمایند یا در بعضی مواقع تنها اجازه لمس کردن اسباب بازی را به آنها بدهد درحالی که با دو دستش محکم اسباب بازی اش را در دست گرفته است در این صورت می توانید این حس سخاوت چند ثانیه ای را تشویق کنید. همین تشویق یک راه خوب برای شروع یادگیری اشتراک گذاشتن و تقسیم کردن است. با تعریف و تمجید به او نشان دهید که این کار او شما را راضی می نماید. با گفتن عباراتی مثل اینکه من راضیم که اسباب بازی هایت را با دوستانت تقسیم می کنی یا چقدر خوبه که میوه هایت را با من تقسیم کردی هم کودک تان را راضی نموده اید و هم به او نشان داده اید که با کاری که انجام داده رضایت شما جلب شده و در آینده نیز این رفتار سخاوتمندانه او به مرور طبیعی تر و خودبه خودی و نه با خواهش دیگران انجام می گردد.

به حساسیت ها اهمیت دهید

بچه ها به اسباب بازی ها، خوراکی ها، لباس ها و همه آنچه به آنها تعلق دارد، حساس هستند و اغلب تمایل ندارند آنها را با دیگران تقسیم نمایند همانطور که ما دوست نداریم مدام خودروی شخصی مان را به دوستان یا اقوام بدهیم تا با آن به خرید و مسافرت و... بروند. برای اینکه به کودک مان یاد بدهیم چطور و تا چه حدی می تواند وسایل خود را در اختیار دیگران قرار بدهد کافی است به حساسیت های او روی وسایل و لوازمش دقیق شویم. گاهی وقت ها یک ماشین یا یک عروسک اهمیت زیادی برای کودک مان دارد و علاقه ای ندارد هنگام بازی آن را در اختیار دیگران قرار دهد و به اصطلاح خط قرمز او در بازی همین ماشین یا عروسکش است در این صورت راهکاری که می توانیم از آن استفاده کنیم این است که تا قبل آمدن دوستانش به خانه به کودک مان اجازه دهیم آن اسباب بازی خاص را در کمد و دور از چشم بگذارد و به او بگوییم که لزومی ندارد هنگام بازی از آن استفاده کند یا آن را با دیگران به اشتراک بگذارد اما به کودک باید شرح دهیم که مابقی اسباب بازی ها برای بازی هر دوی آنهاست و هنگام بازی می توانند دو نفری از مابقی اسباب بازی ها استفاده نمایند.

• 4 روش برای علاقه مند کردن بچه ها به انجام تکالیف

سرزنش ممنوع

نباید از بچه ها توقع داشته باشیم تا در راه بخشندگی هیچ اشتباهی نداشته باشند، به او حق اشتباه کردن بدهید و با حرف زدن و هدایت کردن سعی در این داشته باشید که راهکار درست را به او آموزش دهید و در عین کار نفس کار او که بخشندگی است را تحسین کنید.

سخاوتمندی را تمرین کنید

برای اینکه کودک تان سخاوتمندی را یاد بگیرد کافی است این کار را به صورت عملی و البته غیرمستقیم به او نشان دهید. مثلا هنگام آبیاری گلدان ها با بیان اینکه چه کاری می خواهید انجام دهید، از او بخواهید که به شما یاری کند تا به گلدان ها آب بدهید و در عین حال برایش شرح دهید که آب دادن به گل ها باعث سبز ماندنشان شده و گل ها اگر بی آب بمانند مثلا ناراحت می شوند و برگ هایشان زرد می گردد. یا هنگامی که بیرون از خانه غذا می خورید به فرزندتان بگویید که اگر دوست داشته باشد می توانید مقداری از ساندویچ شما را که محتویاتش با ساندویچ او فرق دارد، را با او تقسیم کنید.