مسائل جامعه به دانشگاه عرضه نمی گردد ، صنعت در روبرو با اساتید به جای کنایه سعه صدر داشته باشد - فروشگاه کوچک

اگر علاقمند به دریافت بهترین خدمات اقامت تحصیلی کانادا هستید با ما همراه شوید، با مجری مستقیم ویزای تحصیلی کانادا، با دریافت مشاوره رایگان از مجربترین تیم مهاجرتی کانادا، بهترین مسیر را به سوی مدارو، کالج ها و دانشگاه های کانادا انتخاب کنید.

سید امیر حسین فقهی مدیر امور هیئت علمی و دبیر هیئت ممیزه دانشگاه شهید بهشتی در مصاحبه با خبرنگار دانشگاه خبرنگاران، درباره مهمترین مسئله ای که موجب کمرنگ شدن ارتباط صنعت و دانشگاه می گردد، گفت: مسائل اگر به دانشگاه ها عرضه گردد، اساتید دانشگاهی و اعضای هیئت علمی نیز موضوع مناسب برای پژوهش خواهند داشت، اما زمانی که مسئله صنعت به بدنه دانشگاه ارائه نمی گردد، جدای از اینکه دانشگاه توان حل مشکل صنعت را دارد یا ندارد، نمی توانیم توقع ارتباط محکم صنعت و دانشگاه را داشته باشیم. درحقیقت ضروری است برای ایجاد این سنخیت هزینه داده گردد.

دبیر هیئت ممیزه دانشگاه شهید بهشتی توضیح داد: برای صنعت رتبه علمی شما از جمله اینکه استادیار یا استاد تمام هستید اهمیتی ندارد. زیرا به دنبال برطرف مشکل هستند و اگر آن مسئله را یک کارشناس حل نماید. ارزش علمی آن فرد برای آن ها به میزان یک استاد تمام خواهد بود.

وی ادامه داد: متاسفانه زمانی که صنعت به سمت دانشگاه می آید بعضی از اساتید دانشگاهی به واسطه مسائل قراردادی همچون رتبه علمی، ذهنیتی در خود ایجاد می نمایند که قرار دریافت آن ها پشت یک میز صنعتی در یک کارگاه را نمی پذیرند؛ از طرفی نیز ممکن است میزان احترام به استاد در صنعت و دانشگاه متفاوت، و استاد دانشگاهی تاب تحمل آن را نداشته باشد، به همین منظور از ارتباط با صنعت خود داری می نماید. درصورتی که اساتید دانشگاهی در این موارد باید ذهنیت خود را تغییر دهند و به محض ورود به صنعت القاب و عناوینی که دارند و تعداد مقالاتی را که ارائه داده اند، فراموش نمایند.

مدیر امور هیئت علمی با بیان اینکه صنعت ادبیاتی متفاوت از دانشگاه دارد؛ توضیح داد: از طرفی صنعت نیز باید به این موضوع توجه کند که فردی که به مرتبه استادی دست یافته است لزوما از توانمندی بالاتر از متوسطی برخوردار شده که اکنون در درصنعت قرار گرفته است، بنابراین ضروری است به جای کنایه و کم صبری، صعه صدر داشته باشد.

فقهی با اشاره به اینکه حدود یازده سال پیش فرد صنعت کاری جمله ای را به من گفت که به من برخورد، اما برایم بسیار مفید بود؛ بیان نمود: شخص صنعت کار با این جمله که آن هایی که بلد هستند انجام می دهند و آن هایی که بلد نیستند درس می خوانند موجب شد تا جهت بنده کمی تغییر کند به طوری که بیشتر به سمت فعالیت های صنعتی حرکت کنم. این حرف تند و نادرستی بود، اما نشانگر این مسئله بود که اساتید باید با صنعت ارتباط داشته باشند. تا این ذهنیت را عوض نمایند.

وی توضیح داد: وجود آیین نامه ارتقاء اساتید در کشوری که صنعت درون زایی دارد بسیار بی معنی خواهد بود، زیرا آنچه که دانشگاه را راهنمایی می نماید احتیاج صنعت است یعنی استاد دانشگاه بیش از آن که برایش رتبه علمی مهم باشد، دریافت گرنت و فعالیت صنعتی اهمیت دارد. زیرا در آن جامعه صنعت مانند آهن ربایی عمل می نماید که توان نیروی انسانی را به واسطه دادن قرارداد و گرنت به سمت خودش می کشد بنابراین در دانشگاه دیگر احتیاجی به آیین نامه ارتقاء نخواهد بود. از آنجایی که فعلا در کشور چنین صنعتی را نداریم باید از آیین نامه هایی همچون ارتقاء استفاده کنیم.