هواپیمای یکبار مصرف هیتلر! (

به گزارش فروشگاه کوچک، این هواپیمای رهگیر به گونه ای طراحی شد که بتواند موشک های تعبیه شده در قسمت دماغه را به سوی مجموعه بمب افکن های دشمن شلیک کند. لازم به ذکر است که قرار بود هواپیمای مذکور یکبار مصرف باشد!

هواپیمای یکبار مصرف هیتلر! (

خبرنگاران؛ مجله تصویری سلاح- روزهای انتهای جنگ جهانی دوم بود که آخرین کوشش نازی ها برای مقابله با هجوم بمب افکن های آمریکایی به آلمان، در آسمان ظاهر شد و بی درنگ نیز سقوط کرد! Natter به معنای سبزه مار در قالب پروژه ای شامل یک هواپیمای رهگیر با هزینه ساخت پایین و روند فراوری آسان معرفی گردید که قرار بود به موتور راکت مجهز باشد. اما از جایی که زمان بندی این برنامه به هیچ وجه مناسب نبود و همچنین طراحی Natter نیز بسیار عجیب و غریب محسوب می شد، محصول مورد نظر نتوانست تاثیر قابل توجهی بر نتیجه اجتناب ناپذیر جنگ بگذارد.

در سال 1944، آلمان از بمباران های سنگین و ممتد متفقین در عذاب بود. علاوه بر این، پرنده های نظامی آمریکا و انگلستان با هدف گیری سراسر شهر، کارخانه ها، واحدهای تامین انرژی و همچنین مراکز استقرار نیروهای نظامی، برلین را از هر نظر فلج نموده بودند.

البته کمبود خلبانان حرفه ای و آموزش دیده، سوخت و هواپیماهای مناسب نیز در این ناتوانی بی تاثیر نبودند. در این میان چه کاری از دست Natter ساخته بود؟ این هواپیمای رهگیر به گونه ای طراحی شد که بتواند موشک های تعبیه شده در قسمت دماغه را به سوی مجموعه بمب افکن های دشمن شلیک کند. لازم به ذکر است که قرار بود هواپیمای مذکور یکبار مصرف باشد. بدین مفهوم که هر پرنده تنها یک مرتبه در عملیات مربوطه شرکت می کرد و خلبان هم با استفاده از چتر نجات خود را به سطح زمین می رساند. قطعاتی از بقایای به دست آمده نیز برای استفاده مجدد در آینده ذخیره می شدند.

از جمله دیگر الزامات مطرح در طراحی Natter می توان به راه اندازی عمودی اشاره نمود. اما رجحان مسئله برخاست به صورت عمودی برای نازی ها چه بود؟ آنها به دنبال راهی بودند تا خسارات ناشی از بمباران ها را کاهش دهند و فرودگاه هایی که طول زیادی داشتند، هدف آسان تری برای نیروهای متفقین به شمار می رفتند. حال Natter با امکان راه اندازی عمودی از هر مکانی مانند جنگل و کوهستان، می توانست دشمنان را گمراه سازد و قابلیت پیش بینی شرایط را از آنها سلب کند. از طرفی با توجه به کمبود شدید منابع و عدم دسترسی به تجهیزات مورد احتیاج در سال 1945 در آلمان، هواپیمای رهگیر نام برده فاقد امکانات متعدد و حتی یک سری موارد متداول مانند بدنه فلزی بود!

در ادامه به کار گیری ترکیب چوب و موتور راکت، توانست چالش های عنوان شده را دور بزند. با این وجود هیچ کس در صورت ارائه نمونه ای جایگزین، تمایلی به استفاده از Natter نداشت. به جز این، چندی پیش نیز گفته شد که زمان معرفی هواپیمای رهگیر فوق به اندازه ای دیر بود که دیگر به قول معروف کار از کار گذشته و Natter قادر به اثرگذاری چندانی برای جبهه نازی ها نبود.

نگاهی دقیق تر به Natter

در سال 1943، رجحان هوایی لوفت وافه (نیروی هوایی آلمان نازی) توسط نیروهای متفقین به چالش کشیده شد و به همین دلیل آلمان ها خود را احتیاجمند خلاقیت های رادیکال به منظور خروج از بحران ایجاد شده می دیدند. سامانه های موشکی سطح به هوا برای مقابله با بمب افکن های استراتژیک متفقین امیدوار کننده به نظر می رسیدند و از این رو پروژه های مختلفی کلید خورد. اما مسائل گوناگون در ارتباط با راهنمایی پذیری این سامانه ها، کارایی عملیاتی تمام برنامه های پیشنهادی را محدود نموده بودند. اینگونه بود که طراحی یک سیستم موشکی با قابلیت استقرار خلبان و امکان شلیک راکت از فاصله ای نزدیک به هدف، در قالب راه حلی نهایی اعلام شد. بدین ترتیب تاییدهای اولیه برای ساخت یک هواپیمای رهگیر ساده و فعال در زمینه دفاع نقطه ای از لوفت وافه در اوایل سال 1944 گرفته شد. در ابتدا قرار بود که از 19 راکت R4M با کالیبر 55 میلی متر به عنوان سیستم تسلیحاتی Natter استفاده گردد. اما در ادامه 28 راکت R4M یا انواع بزرگتر هنشل Hs 297 با کالیبر 73 میلی متر پیشنهاد داده شدند.

طبق یک طرح پیشنهادی در ماه اوت سال 1944، Natter مجهز به دماغه ای از جنس بتن بود. اما این طرح در نمونه های بعدی به طور کلی حذف شد. کمپانی سازنده یعنی Bachem صراحتا اظهار داشت که Natter یک سلاح انتحاری نیست و کوشش های بیشتری برای افزایش ایمنی خلبان صورت خواهد گرفت. با این حال خطرات احتمالی متعدد که مستقیما جان خلبان این هواپیما را تهدید می کرد، منجر شد تا نام Natter در بسیاری از منابع به عنوان کاردستی خودکشی برده گردد. لازم به ذکر است که هیچ یک از 150 فروند هواپیمای مورد سفارش اس اس و همچنین 50 فروند لوفت وافه تا انتها جنگ تحویل داده نشدند.

خلبان Natter وظیفه نسبتا ساده ای بر عهده داشت و به همین دلیل برخورداری وی از مهارت بالا جز اولویت های مد نظر محسوب نمی شد: هدف گیری هواپیمای دشمن و شلیک مهمات خود متشکل از راکت های متعدد به سوی آن. در حالی که دماغه این مجموعه یکبار مصرف محسوب می شد، خلبان و قسمتی از بدنه Natter که محتوی موتور راکت بود نیز هر کدام با استفاده از چترهای نجات مجزا فرود می آمدند. تنها آزمایش پرواز با برخاست عمودی در تاریخ 1 مارس سال 1945، به مرگ خلبان منجر شد.

مشخصات Ba 349 Natter

- نقش: هواپیمای رهگیر مجهز به موتور راکت

- فراوری کننده و طراح: Bachem Werke GmbH

- نخستین پرواز: 1 مارس سال 1945

- اپراتور اصلی: نیروی هوایی آلمان نازی

- تعداد ساخته شده: 36 فروند

- خدمه: 1 نفر

- طول: 6 متر

- عرض بال: 4 متر

- ارتفاع: 2.25 متر

- مساحت سطح بال: 4.7 متر مربع

- وزن خالی: 880 کیلوگرم

- ظرفیت سوخت: 650 کیلوگرم

- موتور: 4 موتور راکت Schmidding SG 34 با سوخت جامد

- حداکثر سرعت: 1000 کیلومتر بر ساعت در ارتفاع 5000 متری

- برد: 60 کیلومتر پس از رسیدن به ارتفاع 3000 متری

- سقف پرواز: 12000 متر

مطالب مجله تصویری سلاح را در این لینک دنبال کنید.

منبع: عصر ایران
انتشار: 21 آبان 1398 بروزرسانی: 6 مهر 1399 گردآورنده: foroshgahak.ir شناسه مطلب: 515

به "هواپیمای یکبار مصرف هیتلر! (" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "هواپیمای یکبار مصرف هیتلر! ("

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید