تکیه بر باد به سبک دوومیدانی، امید فدراسیون دست به عصا در توکیو!
به گزارش فروشگاه کوچک، شرایط مصدومیت احسان حدادی باعث شده تا حتی مسئولان ورزشی هم شانسی برای مدال آوری او در توکیو قایل نشوند و امیدهایشان به باد برود.
به گزارش خبرنگاران، مصدومیت های متعدد احسان حدادی و در آخرین مورد مصدومیت دیسک کمر او تمام امیدهای کمیته ملی المپیک و فدراسیون دوومیدانی را برای مدال آوری دوباره او در بزرگترین رویداد ورزشی جهان، بر باد داد. کمیسیون پزشکی پس از بررسی شرایط مصدومیت حدادی امکان پرتاب های بلند را برای این ورزشکار کم دانسته اما اظهار داشته که می تواند با فیزیوتراپی کار خود را ادامه دهد و در المپیک شرکت کند.
هاشم صیامی، رییس فدراسیون دوومیدانی در این مورد به خبرنگاران گفت: پزشکان پس از معاینه احسان گفتند که دیسک کمرش نیاز به عمل دارد اما اگر اینکار را انجام بدهیم به المپیک نمی رسد. بنابراین پیشنهاد دادند که با فیزیوتراپی و تمرینات و فشار کمتر در المپیک شرکت و تلاش خود را بکند، اما باید مواظب خودش باشد. بعد از المپیک هم معاینه می شود و اگر نیاز به عمل داشته باشد، انجام می شود.
او در واکنش به اینکه حدادی با توجه به مصدومیتش شانسی برای کسب مدال ندارد، اظهار داشت: آسیب دیده است اما نمی توانیم بگوییم تلاش نکن. او هم تلاش خود را می کند و دیگر نمی دانیم چه اتفاقی در المپیک می افتد. ما وظیفه داریم حمایت کنیم و این کار را انجام می دهیم. او هم تمام تلاش خود را می کند تا اتفاق خوبی بیفتد و پزشکان هم کمک می کنند.
صیامی در مورد فرایند تمرینات حدادی گفت: تمریناتش را شروع کرده است اما پرتاب سنگین انجام نمی دهد، چون ممکن است آسیب دیدگی اش شدید شود. احسان خیلی مصمم است، می گوید کم کاری نمی کنم و با تمام توان در المپیک شرکت می کنم.
حدادی امید اول دوومیدانی ایران برای کسب مدال بود، به همین دلیل هر آنچه برای آماده سازی نیاز داشت، دریافت کرد تا بدون دغدغه بلندترین پرتاب خود را در توکیو انجام بدهد و مدالی به سبد مدالی ایران اضافه کند اما اکنون که شرایط مصدومیتش مشخص شده، همه می دانند کسب مدال بیش از هر زمانی دیگری دور از فکر است.
اگر دوومیدانی ایران از سال های قبل همانقدر که به حدادی توجه کرده بود به سایر ورزشکاران هم توجه می کرد و زمینه ساز پیشرفت آنها می شد، اکنون می شد از کنار مصدومیت این ورزشکار راحت تر گذشت و برای مدال به دیگران چشم دوخت اما دستاورد این بی توجهی چیزی جز ناکامی دوومیدانی ایران نخواهد بود.
شرایط حدادی به گونه ای است که حتی روی کاغذ هم شانس کمی برای مدال آوری دارد. ورزشکاری که با دیسک کمر خود دست و پنجه نرم می کند قرار است در دایره پرتاب با کسانی همچون دانیل استاهل رقابت کند که در سال 2020 پرتابی به طول 71.37 متر انجام داد و در بیشتر مسابقاتی که در سال 2021 شرکت کرده، رکوردی بالاتر از 68 متر را به ثبت رسانده است. هرچند حدادی هم برای حضور در المپیک تلاش می کند اما پرتاب های بلند ممکن است شرایط او را وخیم تر کند، پس باید دست به عصا پیش برود.
حدادی در روزهای آمادگی خود برای مسابقات جهانی قطر پرتابی به طول 65.16 متر داشت و اکنون با چالش مصدومیت در المپیک روبرو است. مصدومیتی که دست از سر او برنخواهد داشت و باید با فیزیوتراپی و کاهش فشار، تلاش خود را برای کاهش تاثیرگذاری درد کمر در پرتاب هایش انجام بدهد. هر چند او تصمیم گرفته همراه با کاروان اعزامی راهی توکیو شود اما باید دید که در روزهای پایانی منتهی به اعزام چه تصمیمی خواهد گرفت. این در حالی است که حدادی برای یک عمل ساده خار پاشنه، به آلمان رفت و مدت زیادی در آنجا ماند تا هزینه زیادی روی دست کمیته المپیک، فدراسیون پزشکی و فدراسیون دوومیدانی بگذارد.
مشخص نیست فدراسیون دوومیدانی تا چه زمانی می خواهد بخش اعظمی از بودجه خود را خرج ورزشکاری کند که تنها می تواند در سطح آسیا مدعی باشد و مشخص نیست چه زمانی قرار است بخش کوچکی از بودجه مثلا به دختر آینده دار پرتابگری برسد که تاریخ سازی کرده اما به خاطر نداشتن امکانات مجبور است کنار خیابان یا در بیابان تمرین کند.
در هر حال جامعه دوومیدانی همچنان چشم انتظار اجرای عدالت و تقسیم بودجه متوازن در این رشته است.
منبع: خبرگزاری ایسنا