چرا کفاشیان، تاج و بهاروند فوتبال را رها نمی نمایند؟ - فروشگاه کوچک

از پروفایل اینستاگرام behrouz azand دیدن نمایید.

تاج؛ کوشش برای بازگشت با وجود بیماری

بدون هیچ تردیدی یکی از عوامل اصلی مسائلی که امروز فوتبال ایران با آن به خاطر اساسنامه روبه رو شده، مهدی تاج است. رئیس سابق فدراسیون فوتبال که به دلیل سکته قبلی و شرایط حاد جسمانی در دی ماه سال گذشته مجبور به استعفا از سمت ریاست فدراسیون شد. فاجعه قرارداد ویلموتس و پاداش 200 هزار دلاری کی روش برای سومی جام ملت های آسیا (عنوانی که اصلا در این رقابت ها وجود نداشت) تنها بخشی از مهم ترین مسائل دوران ریاست تاج بر فوتبال ایران به حساب می آید.

درباره اساسنامه، اما تعلل این مدیر در تصویب اساسنامه ای که فیفا با اعزام نمایندگان خود به تهران برای فدراسیون نوشت، بحران بزرگی ایجاد کرد؛ چون آن ها نه تنها اساسنامه ای که در ماه آگوست نوشته شد را در مجمع تصویب نکردند بلکه به پنج نامه فیفا هم جواب ندادند و همین مسأله باعث شد فیفا انتخابات فدراسیون را به خاطر اساسنامه غیرقانونی لغو کند. تاج که چندماهی می گردد دیگر از فدراسیون جدا شده، طبق شنیده ها حداقل در حد مشورت با اعضای هیأت رئیسه امور فدراسیون را زیرنظر دارد و دیروز هم خبری در رسانه ها منتشر شد که بعضی اعضای هیأت رئیسه به دنبال کوشش برای راضی کردن تاج هستند تا دوباره به فدراسیون بازگردد و در این موقعیت حساس و بحرانی فدراسیون را اداره کند.

البته این خبر خیلی زود در رسانه ها تکذیب شد و شرایط جسمانی این مدیر هم به او اجازه بازگشت را نمی دهد. ضمن اینکه به فیفا و AFC هم استعفای تاج و کناره گیری اش اعلام شده و عملا از این نظر هم او شانسی برای بازگشت ندارد. منتهی همین که خبری منتشر می گردد که بعضی افراد به دنبال بازگرداندن تاج هستند، به خوبی تعیین می نماید که هنوز جریاناتی در پشت پرده وجود دارد که می خواهد با نام تاج به ادامه حضور و نفوذ خود در فوتبال ایران ادامه بدهد.

بهاروند؛ بازگشت به کار پنهانی برای بقا

حیدر بهاروند، سرپرست کنونی فدراسیون فوتبال و رئیس سازمان لیگ است. او در سال 1390 در وزارت نیرو بازنشسته شد. از زمانی که قانون منع بکارگیری بازنشستگان توسط مجلس تصویب و در کشور اجرایی شد، یکی از مدیرانی که به تمام معنا مقابل این قانون ایستاد، همین حیدر بهاروند بود. او ابتدا به دنبال ریاست سازمان لیگ با تأکید روی این مسأله که با حضور رئیس فدراسیون، نایب رئیسی دوم شغل اجرایی نیست و سازمان لیگ هم یک بخش خصوصی است، در برابر اجرای قانون مقاومت کرد.

او با استعفای تاج به سرپرستی فدراسیون رسید و درشرایطی که اخیرا شایعه شده نامه ای درباره سرانجام دوران سرپرستی و غیرقانونی بودن امضای او به وزارت ورزش و فدراسیون ارسال شده، گفته می گردد که با کوشش هایی که انجام داده، نامه بازگشت به کار گرفته و دیگر بازنشسته نیست. البته باید دید شرایط این بازگشت به کار به چه شکل است و قوانین در این رابطه چه چیزی می گوید. آنچه مسلم است، بهاروند درشرایط کنونی تأثیرگذارترین چهره فوتبال ایران به حساب می آید و اگر جلوی حضورش در انتخابات گرفته نگردد، قطعا در هیأت رئیسه بعدی هم پست بسیار مهمی در اختیار خواهد داشت. در همین انتخاباتی که با دستور فیفا لغو شد، علاوه بر اینکه خودش برای ریاست ثبت نام کرد، در فهرست بیشتر نامزد های ریاست برای سمت نایب رئیسی دوم هم حضور داشت و همه این اتفاقات به خوبی نشان می دهد که اراده جدی برای ماندن در قدرت دارد.

کفاشیان؛ ناگهان خواستار بازگشت شد

علی کفاشیان در اسفندماه 1397 به خاطر قانون بازنشستگی از ریاست سازمان فوتسال استعفا کرد و از سمت نایب رئیسی فدراسیون هم استعفا داد. در خرداد 98 هم از سوی کمیته اخلاق به خاطر گم شدن 79 هزار دلار و از دست رفتن قرارداد حق پخش تلویزیونی 316 هزار دلاری پنج سال از تمام فعالیت های فوتبالی محروم شد. در شرایطی که اعلام شده بود او از هیأت رئیسه استعفا نموده، وقتی مهدی تاج هم استعفا کرد، زمزمه های بابت بازگشت کفاشیان شنیده شد.

او در همان مقطع رسما تأکید کرد که از نایب رئیسی اول هیچ استعفایی نداده و از نظر قانونی هنوز عضو هیأت رئیسه است. در قدم بعدی پروژه کاهش محرومیت پنج ساله او کلید خورد و در همین چهارشنبه گذشته همزمان با اوج گیری ابهامات درباره مدیریت فدراسیون، در سررسید اولین سال محرومیت، حکمش به یک سال محرومیت کاهش یافت و در مصاحبه ای اعلام نمود از این پس در جلسات هیأت رئیسه شرکت می نماید و سرپرستی اش در فدراسیون هم دور از ذهن نیست. اینکه در این موقعیت حساس محرومیت کفاشیان تمام می گردد و بعضی جریانات کوشش می نمایند او را سرپرست فدراسیون نمایند، به معنای واقعی عجیب است. در شرایطی که این مدیر تازگی ها در مصاحبه ای تأکید نموده بود برای اصلاح اساسنامه به فیفا آمار و اطلاعات غلط داده بودند.

کفاشیان با اینکه مدیر شناخته شده ای است، اما قانون و جامعه فوتبال را شاید به سُخره گرفته است. اگر غیر از این بود، هیچ دلیلی نداشت که از اسفندماه به خاطر بازنشستگی بدون نوشتن استعفا ترک کار کند و حالا در روز هایی که وزیر ورزش از اساسنامه حذف شده و پرونده محرومیتش را هم حل نموده، عزم خود را برای بازگشت و تبدیل شدن به نفر اول فوتبال ایران جزم کند. او اگر به خاطر قانون بازنشستگی رفت، الان هم باید به قانون احترام بگذارد. اگر قصدش یاری کردن است، می تواند به عنوان عضو هیأت رئیسه به کارش ادامه بدهد و به دنبال سرپرستی نباشد. اینکه با قدرت می خواهد سرپرست فدراسیون گردد، در نوع خود مشکوک است و بدون هیچ تردیدی انگیزه های سیاسی و انتخاباتی پشت این داستان واقع شده است. بماند که دیروز نمایندگان مجلس رسما اعلام نمودند بازگشت او جرم به حساب می آید و به هیچ عنوان نباید این اتفاق رخ بدهد. لازم به ذکر است بعضی اعضای هیأت رئیسه هم مخالف بازگشت او هستند، چون می دانند با این اتفاق نفوذ آن ها به نزدیک صفر در فوتبال کشور می رسد.